'Kasper was goed, maar dat het zo hard zou gaan..

Een stil ventje, zuinig op zijn glimlach, maar al wel scorend in de Kuip. De jonge Deense spits is dan ook vliegensvlug populair geworden in Amsterdam.  AD Sportwereld ging op zoek naar zijn roots in Silkeborg.

De slaap zit nog in hun ogen. De grootste talenten van Silkeborg IF beschermen zich met handschoenen en mutsen tegen de gure Deense wind. Zes lichtmasten beschijnen het kunstgrasveld dat ingeklemd ligt tussen een modderige vlakte en een bouwput. Het is zeven uur 's ochtends. Niks geks, ze staan hier drie keer per week op dit tijdstip. Anderhalf uur trainen en dan, hup, naar school. De eerste bouwvakkers arriveren om te werken aan de SYSK Arena, het nieuwe stadion van Silkeborg dat komende zomer klaar moet zijn.

Het is nog maar twee jaar terug dat Kasper (spreekt uit Kesper) Dolberg in precies hetzelfde schema meedraaide. Maar hij is zijn leeftijdsgenoten inmiddels ver vooruit. Zeventien is Dolberg als hij zijn debuut maakt in Silkeborg 1, op het hoogste niveau in Denemarken. Het blijft bij drie potjes, want vorig jaar zomer tekende de Deen (op advies van Ajax-scout John Steen Olsen) een contract bij het, in Denemarken nog altijd, grote Ajax. De club waar hij nu, net 19, uitblinkt.

Anders Veller, prototype Deen met wild blond haar, wijst naar het veld. ,,Die jongens daar in de hoek. Zie je die?'', zegt de jeugdtrainer van Silkeborg. ,,Zij kwamen twee maanden terug naar me toe. Mogen we één training overslaan? Huh? Waarom? We willen zo graag naar het debuut van Kasper bij Ajax kijken. Zijn ze in de auto gestapt voor de wedstrijd tegen PAOK Saloniki. Acht uur heen, acht uur terug. Kasper scoorde nog ook.''

Veller wil er maar mee zeggen: natuurlijk is er ook hier in Denemarken concurrentie, maar de verbonden- en geborgenheid wint. Zoveel anders dan de cultuur in Nederlandse jeugdopleidingen, zeker bij Ajax. Maar Dolberg houdt zich staande tijdens zijn eerste jaar in Amsterdam. Qua voetbal en ook als het gaat om zijn woonsituatie. Eerst bij een gastgezin in Ouderkerk aan den Amstel, inmiddels op zichzelf in Amsterdam-IJburg.

Een Deense tiener in de grote stad. Groot is het contrast met de plek waar Dolberg opgroeit. Voel heet het plaatsje, een gehucht  met 1312 inwoners. Hij, zijn oudere zus Kristina en zusje Freja worden er groot onder de veilige vleugels van moeder Kirsten en vader Flemming.

Het dorpje Voel is als alle andere hier in de lege vlakte van Jutland. Eén school, één voetbalveld, één handbalhal. Als Deen is het simpel: of je voetbalt, of je handbalt. Al deed Dolberg het tot zijn twaalfde allebei. Niet zo gek als je ouders tophandballers waren. Kirsten en Flemming Dolberg gaan in de kleine gemeenschap door het leven als Koning en Koningin van Voel, zoveel indruk maken ze.

Ze zijn als sporters ambitieus, maar verder nuchter en bescheiden. Met de plaatselijke club spelen ze op hoog niveau, maar de échte doorbraak komt niet. Daarvoor hadden ze moeten verhuizen, maar ze hechten te veel waarde aan de vertrouwde grond.

Lees het hele artikel op: http://www.ad.nl/sport/kasper-was-goed-maar-dat-het-zo-hard-zou-gaan~aba040a8/

Door de Redactie AD: Foto:  Pro Shots/Privecollectie