De grootste Nederlandse voetballer aller tijden kreeg postuum de boeklancering hij verdiende. De autobiografie 'Johan Cruijff - Mijn Verhaal' is een tijdloos document, opgetekend uit de mond van Nummer 14 zelf. Maar verwacht vooral geen baanbrekende, nieuwe vergezichten.
In Amsterdam rijdt een Johan Cruijff-tram door de stad. In het Auditorium van Nou Camp struikelde je deze maandag over de FC Barcelona-iconen, journalisten en naaste vrienden van de familie. En bij boekwinkel Waterstones in Londen kwam Pep Guardiola opdraven, warm en waardig vertellend over zijn grote leermeester. (,,Tot Cruijff wist ik niks van voetbal.'')
Bij de grootste Nederlandse voetballer aller tijden (1947-2016) hoort ook de grootste boeklancering aller tijden, zo moeten ze gedacht hebben bij uitgeverij Nieuw Amsterdam, internationaal rechtenhouder Pan Macmillan en de Johan Cruyff Foundation.
Aan de autobiografie 'Johan Cruijff - Mijn Verhaal' is daarom een ongekende marketingmachine gekoppeld, met strak geplande lanceringen op diverse plekken in Europa. Zoon Jordi, vrouw Danny; ze hielden achtereenvolgens in Londen, Amsterdam en Barcelona het boek in de lucht. Het aantal vertalingen: voorlopig zeven, straks vijftien.
Op alle edities prijkt hetzelfde, prachtige jaren '70-portret van Cruijff. Alleen in Catalonië is het Oranje vervangen door het blauw en roodpaars van FC Barcelona. In Engeland draagt het boek de mooie dubbelzinnige titel 'My Turn', subtiel verwijzend naar zijn internationaal beroemdste schijnbeweging: de draai achter het standbeen.
Gaat het boek de wereld veroveren, zoals de voetballer, de trainer en de voetbaldenker dat deed? Ja en nee. Wel in absolute zin, qua oplage en verwachte verkoopcijfers. Alleen al in Nederland zijn 100.000 exemplaren gedrukt.
Het fenomeen Cruijff zal bovendien postuum aan invloed winnen in de onontgonnen voetbalgebieden, zeg maar de landen waar zijn gedetailleerde levensverhaal wat minder bekend is dan bij ons, of dan in Catalonië en Spanje.
Het boek, opgetekend door zijn vaste ghostwriter Jaap de Groot, schetst Cruijff in veel opzichten zoals hij was. De autobiografie is één lange monoloog, de zinnen zijn zonder veel opsmuk opgeschreven. Soms hoor je Cruijff praten, al zijn de hardnekkigste taalkronkels er - omwille van de leesbaarheid - wel uitgehaald.
Gestoord
Bovenal praat Nummer 14 er lustig op los. Dan weer uitweidend over niet al te interessante kwesties, dan weer soepel om de zwembadaffaire van 1974 heen manoeuvrerend. (,,Allemaal indianenverhalen.'') De beste, relatief nieuwe Cruijffiaanse uitspraak staat ook achterop: ,,Je bent net zo lang gestoord tot je een genie bent.''
Tegelijk is 'Johan Cruijff - Mijn Verhaal' geen baanbrekend, geweldig geschreven of erg spraakmakend boek. Sterker nog, er staat zo weinig nieuws in, dat de lancering slechts in symbolische en ceremoniële zin opzien baarde. De recensies varieerden van 'Terrible book' in The Financial Times tot drie sterren in De Volkskrant.
Maar niet zozeer het boek haalde de internationale pers, als wel de boeklancering, waarbij het aan eerbetoon niet ontbrak. Voor de deur van de Amsterdamse boekwinkel Scheltema stond de prachtige oude Citroën SM van Cruijff geparkeerd. Voetbalzoon Frank Rijkaard stapte voor even uit de anonimiteit, speciaal voor de presentatie. Zelfs weduwe Danny, al helemaal het liefst op de achtergrond, stond voor even in het licht van de schijnwerpers.
,,Je moet sterven om zo geliefd te zijn,'' zei Jordi Cruijff maandag in Barcelona, Cruijffiaans, over alle liefde die hij nog dagelijks ontvangt van fans en voetballiefhebbers. ,,Zo zou mijn vader het gezegd kunnen hebben.''
Door de Redactie AD: Foto: ANP/ AD
Reactie plaatsen
Reacties